Czas pracy kierowców w krajach UE – jakie różnice warto znać?
Co znajdziesz w tym artykule?
Czas pracy kierowców w krajach europejskich
Czas pracy kierowców w krajach UE jest ściśle regulowany przepisami, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach oraz ochronę zdrowia kierowców. Główne różnice wynikają z interpretacji i wdrażania unijnych regulacji w poszczególnych krajach członkowskich. Poniżej przedstawiam kluczowe aspekty oraz różnice, które warto znać:
Podstawowe przepisy unijne dotyczące czasu pracy kierowców:
- Czas jazdy dzienny: maksymalnie 9 godzin dziennie, może być przedłużony do 10 godzin dwa razy w tygodniu.
- Czas jazdy tygodniowy: maksymalnie 56 godzin, w ciągu dwóch kolejnych tygodni łączny czas jazdy nie może przekroczyć 90 godzin.
- Przerwy w trakcie jazdy: po 4,5 godziny jazdy kierowca musi zrobić przerwę co najmniej 45 minut,
- przerwa może być podzielona na dwa odcinki: 15 minut i 30 minut.
- Czas odpoczynku dzienny: regularny odpoczynek: co najmniej 11 godzin bądź dzielony 3 + 9, możliwość skrócenia do 9 godzin maksymalnie trzy razy między dwoma tygodniowymi odpoczynkami.
- Czas odpoczynku tygodniowy: regularny: co najmniej 45 godzin, możliwość skrócenia do 24 godzin, z obowiązkiem rekompensaty.
Różnice w implementacji w poszczególnych krajach UE:
- Dodatkowe regulacje krajowe: niektóre kraje, jak Francja czy Niemcy, wprowadzają surowsze kontrole czasu pracy i odpoczynku, możliwe są dodatkowe wymogi dotyczące ewidencji czasu pracy, zwłaszcza dla przewozów kabotażowych.
- Strefy z ograniczeniami jazdy: w Niemczech i Austrii w określonych godzinach obowiązują zakazy jazdy ciężarówek w weekendy i święta, Francja ma szczegółowe regulacje dotyczące zakazu jazdy w weekendy oraz na drogach w pobliżu dużych miast.
- Kontrole i kary: obowiązkowe używanie tachografów do rejestracji czasu pracy, sankcje za naruszenie przepisów mogą się różnić w zależności od kraju, w Niemczech i Francji kontrole są szczególnie częste i rygorystyczne, w krajach południowej Europy (np. Włochy, Hiszpania) kary za naruszenia są wysokie, ale kontrole bywają mniej przewidywalne.
- Odpoczynek w kabinie: Francja, Belgia i Niemcy szczególnie egzekwują zakaz spędzania tygodniowego regularnego odpoczynku w kabinie pojazdu, co wymaga od kierowców korzystania z miejsc noclegowych poza pojazdem.
- Wynagrodzenie i czas pracy: różnice mogą wynikać z przepisów o płacy minimalnej dla kierowców pracujących w transporcie międzynarodowym, kraje UE wymagają zgłaszania pracowników delegowanych.
Zmiany wynikające z Pakietu Mobilności
Pakiet Mobilności to zestaw przepisów Unii Europejskiej mających na celu uregulowanie sektora transportu drogowego w Europie. Obejmuje zmiany w zasadach dotyczących czasu pracy kierowców, odpoczynku, delegowania pracowników oraz dostępu do rynku transportowego, aby zapewnić uczciwą konkurencję i poprawę warunków pracy. Wprowadzony w kilku etapach, ma także na celu zwiększenie bezpieczeństwa na drogach i ograniczenie nadużyć związanych z transportem międzynarodowym.
od 20 sierpnia 2020r
Pierwszy zestaw przepisów prawnych wprowadzanych w ramach Pakietu Mobilności zaczął obowiązywać od 20 sierpnia 2020 roku. Na ich podstawie obowiązują nowe reguły dotyczące:
- obowiązkowych powrotów kierowcy do bazy lub miejsca zamieszkania co 4 tygodnie,
- zakazu odbierania regularnych, tygodniowych odpoczynków w kabinie pojazdu,
- konieczności przerwania odpoczynków tygodniowych skróconych oraz regularnych na promie lub w pociągu,
- możliwości przedłużenia czasu jazdy przy powrocie do bazy,
- wymogów dotyczących dwóch skróconych odpoczynków tygodniowych pod rząd,
- nowych operacji wprowadzanych w tachografie (m.in. określenie miejsca rozpoczęcia i zakończenia pracy).
od 2 lutego 2022r
Natomiast od 2 lutego 2022 roku w ramach Pakietu Mobilności wprowadzono kolejne zmiany, tym razem te dotyczące wynagradzania kierowców zawodowych. Od tamtej pory, kierowcy muszą otrzymywać wynagrodzenie adekwatne do kraju, w którym wykonują usługę. Wyłączone zostały przewozy dwustronne oraz tranzytowe. Poza tym wprowadzono między innymi:
- nowy obowiązek na kierowców, konieczność wprowadzania do tachografu kodu państwa, do którego właśnie wjechali,
- konieczność zgłoszenia delegowanego kierowcy w europejskim systemie IMI,
- ograniczenia przy przewozach kabotażowych,
- obowiązek uzyskania licencji w przypadku pojazdów od 2,5 do 3,5 tony biorących udział w międzynarodowym przewozie zarobkowym.
od 31 grudnia 2024r
Od 31 grudnia 2024 roku zmianie ulegnie okres, za który mogą w trakcie kontroli drogowej skontrolować inspektorzy. Zamiast 28 dni poprzedzających będzie to 56 dni poprzedzających.
Choć unijne przepisy wprowadzają wiele jednolitych zasad, różnice krajowe w interpretacji i stosowaniu regulacji mogą wpływać na pracę kierowców i przewoźników. Kluczowe jest zrozumienie lokalnych przepisów dotyczących okresów objętych zakazem prowadzenia pojazdu, wynagrodzeń, kabotażu oraz sankcji w krajach, w których kierowcy realizują przewozy.