Generic selectors
Tylko dokładne wyniki
Szukaj w tytule
Szukaj w treści
Post Type Selectors
post
page

FAQ

Karta kierowcy jest obowiązkowa podczas przewozów zarobkowych w transporcie rzeczy pojazdami powyżej 3,5t oraz w przewozie osób pojazdami konstrukcyjnie lub trwale przystosowanymi i przeznaczonymi do przewozu więcej niż dziewięciu osób łącznie z kierowcą. Od 1 lipca 2026 r. rejestracja czasu pracy będzie również obowiązkowa w transporcie międzynarodowym rzeczy, gdy dopuszczalna masa całkowita pojazdów łącznie z przyczepą lub naczepą przekracza 2,5 tony. Wyjątki zostały określone w art.3 Rozporządzenia 561/2006. Trzeba pamiętać również, że jazda bez karty kierowcy może zakończyć się czasową utratą uprawnień do prowadzenia pojazdu.

Przepisy wprost nie definiują, że karta przedsiębiorstwa jest wymagana. W praktyce jednak tachograf w pojeździe powinien być zablokowany kartą przedsiębiorstwa więc należy przyjąć, że dotyczy wszystkich przedsiębiorców posiadających flotę pojazdów wyposażoną w urządzenie rejestrującą. Poza granicami kraju, firmy, które nie założyły blokady narażają się na sankcje podczas kontroli na drodze.

Przewóz bilateralny ma miejsce wtedy, gdy relacja załadunek-rozładunek występuje pomiędzy dwoma Państwami, z czego jednym z nich musi być Polska (przy założeniu, że firma ma działalność w Polsce).

Przewóz bilateralny na przykładzie:

- załadunek towaru na terenie Polski, rozładunek tego samego towaru na terenie Francji.

W drugą stronę przewóz bilateralny też będzie miał zastosowanie:

-załadunek towaru na terenie Francji, rozładunek tego samego towaru na terenie Polski. Wszystkie kraje trzecie które kierowca zalicza w trakcie przewozu bilateralnego są tranzytem (z paroma wyjątkami).

Wyjątki dotyczą tylko przewozów realizowanych przez pojazdy wyposażone w tachografy inteligentne drugiej generacji. Obowiązek montażu nastał od dnia 20.08.2023

Przewozy bilateralne nie są objęte pakietem mobilności. Przewozy bilateralne nie wymagają zgłaszania kierowców, z racji, że nie są oni pracownikami oddelegowanymi.

Przewozy bilateralne oraz tranzyty nie są formą oddelegowania kierowców, natomiast operacje kabotażowe + przerzuty między krajami innymi niż Polska (przypuszczalny kraj z siedzibą) podlegają pod oddelegowanie.

Za brak świadectwa kierowcy są przygotowane kary przede wszystkim pieniężne.

Wysokość mandatu może się różnić w poszczególnych krajach wspólnoty Europejskiej.

Na ten moment jeśli chodzi o Polskie są to grzywny w wysokości pomiędzy 5000 zł, a 8000 zł.

Kontrolujący może też nałożyć karę nawet jeśli to świadectwo jest wyrobione ale kierowca nie posiada go w danym momencie przy sobie.

Tak, trzy razy pomiędzy odpoczynkami tygodniowymi czas pracy kierowcy może zostać wydłużony do 15 godzin w danej dobie pracowniczej. Należy pamiętać, że czas doby pracowniczej startuje wraz z rozpoczęciem okresu pracy po wymaganym dziennym okresie odpoczynku.

Są różne akty prawne, które regulują czas pracy kierowców.

W Unii Europejskiej, Szwajcarii oraz państwach będącymi stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym czas pracy kierowców podczas przewozów drogowych reguluje Rozporządzenie 561 z 2006r.

Podczas międzynarodowych przewozów drogowych w części poza obszarami Unii Europejskiej stosuje się Konwencję AETR (normy czasu pracy jak w 561)

W Polsce czas pracy reguluje również Ustawa o czasie pracy kierowców.

Każde przedsiębiorstwo zatrudniające pracowników jest zobowiązane do prowadzenia ewidencji. W przypadku braku prowadzenia takiej dokumentacji Państwowa Inspekcja Pracy może nałożyć karę grzywny w wysokości od 1000 zł do 30000 zł.

Czasem pracy kierowcy jest czas od rozpoczęcia do zakończenia pracy, która obejmuje wszystkie czynności związane z wykonywaniem przewozu drogowego takie jak: prowadzenie pojazdu, załadunek, rozładunek lub nadzór nad tymi zadaniami. pomoc osobą wsiadającym i wysiadającym (transport osób) , czynności spedycyjne, obsługę codzienną pojazdów i przyczep, formalności administracyjne oraz inne działania podejmowane w celu wykonania zadania służbowego.

Do czasu pracy kierowcy zaliczamy również przerwę 15min wynikająca, gdy praca kierowcy wynosi minimum 6h.

Przerwy w prowadzeniu pojazdu ciężarowego zależy od czasu prowadzenia pojazdu. Po każdych 4,5 godziny jazdy należy wykonać obowiązkową przerwę nie krótszą niż 45min. Przerwa może zostać podzielona na okresy nie krótsze niż 15min i 30min (obowiązkowo w tej kolejności) w okresie 4,5 godzinach jazdy. Należy pamiętać, że po wspomnianych przerwach należy na nowo naliczyć okres 4,5h jazdy w celu odbycia kolejnej obowiązkowej przerwy.

Dzienny czas pracy zgodnie z normami określonymi w Rozporządzeniu 561 to 13h od momentu rozpoczęcia pracy. Dopuszczalne jest wydłużenie czasu pracy do 15h dwa razy pomiędzy odpoczynkami tygodniowymi.

Dane z karty kierowcy muszą być pobrane nie rzadziej niż 28dni kalendarzowych. Należy pamiętać, że odczyt należy zrobić również przed odesłaniem karty do PWPW np. w momencie upływu terminu ważności karty kierowcy.

Dane z tachografu cyfrowego należy pobierać nie rzadziej niż 90dni kalendarzowych. Pobieramy również dane w momencie wymiany tachografu (obowiązek serwisu tachografów), jeśli odczyt jest niemożliwy z uwagi na wadę urządzenia serwis wystawia odpowiedni dokument

Zgłoszenie delegowania IMI dotyczy kierowców, którzy są oddelegowanie do wykonywania przewozów kabotażowych oraz przewozów typu cross trade (operacje międzynarodowe wyłączając transport bilateralny) na terenie Unii Europejskiej.

Kierowca może wykonywać pracę w ciągu 24h. Są oczywiście odrębne przepisy które regulują normy czasu pracy m.in. maksymalną ilość nadgodzin w roku kalendarzowym, pracę w porze nocnej, odpoczynki dzienne, wymagane przerwy itp.

Za każdym razem, gdy kierowca odstępuje od norm określonych w przepisach ma obowiązek wykonać wydruk. Wydruk powinien być zrobiony przed powstaniem naruszenia bądź bezpośrednio po jego powstaniu. Na wydruku kierowca podaje przyczynę odstępstwa powołując się na odpowiedni artykuł oraz składa podpis. W momencie wadliwego działania tachografu kierowca wykonuje wydruk przed rozpoczęciem dziennego okresu prowadzenia oraz po zakończonym dziennym okresie prowadzenia. Wydruk powinien zawierać informacje dotyczące okresów, które nie były rejestrowane poprawnie. Wydruk po 28 dniach powinien zostać przekazany do biura pracodawcy.

Tak. Właściciel firmy może zaliczyć w koszty rozliczone diety podczas wyjazdu służbowego. W przypadku przedsiębiorcy za nocleg powinien zostać przedstawiony rachunek, więc nie możemy przyjąć żadnego ryczałtu.

Aktualne przepisy jednoznacznie określają, że żaden ładunek nie może powodować przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej/ładowności pojazdu. Wysokość kary zależeć będzie od wielkości przeważenia w udziale procentowym co do masy ładunku. W momencie przeładowania narażamy się na karę grzywny w wysokości do 3000tys. złotych. Należy również pamiętać, że zostaną doliczone punkty karne na koncie kierowcy.

Od 2 lutego 2022 roku w systemie IMI zgłaszamy kierowców, którzy wykonują kabotaże oraz przewozy międzynarodowe (cross-trade). Jest to ujednolicony system, na którym można zgłaszać kierowców we wszystkich krajach UE.

IMI to System Wymiany Informacji na Rynku Wewnętrznym. System ten w bezpieczny i wygodny sposób pozwala na wymianę pomiędzy organami administracji publicznej na poziomie krajowym a instytucjami UE.

Kierowca wyjeżdżający za granicę musi mieć ze sobą zgłoszenie delegowania. Ma jednak możliwość posiadania zgłoszenia w wersji papierowej lub elektronicznej. Właściciel może wysłać kierowcy zgłoszenie drogą elektroniczną, tak aby był widoczny kod QR.

Każde wygenerowane zgłoszenie w systemie IMI posiada odrębny kod QR. Pozwala on służbom podczas kontroli sprawdzić zgłoszenie.

Kierowca, który będzie wykonywać na terenie państw UE kabotaże lub przewozy międzynarodowe musi zostać zgłoszony w systemie IMI. Przewozy bilateralne (dwustronne) oraz tranzyty są wyłączone z obowiązku zgłaszania kierowców w systemie.

W IMI zgłosić można kierowcę na wszystkie kraje UE oraz dodatkowo Wielką Brytanię, jeśli kierowca wykonuje na terenie tego państwa kabotaże.

Zakładanie konta na IMI jest całkowicie bezpłatne i nie wiąże się z żadnymi kosztami. System sam generuje login EU i wysyła na adres email link aktywacyjny, który aktywuje konto w systemie.

Zgłoszenie kierowcy może trwać najkrócej jeden dzień, a maksymalny okres zgłoszenia kierowcy na IMI to okres 6 miesięcy – 1 dzień. System podczas wykonywania zgłoszeń sam podpowiada do kiedy wybrać można maksymalny okres zgłoszenia.

IMI obowiązuje każdą osobę, która wykonuje kabotaże oraz przewozy cross-trade na terenie UE. Zgłaszamy więc kierowców, którzy są zatrudnieni w firmie na podstawie umowy o pracę, zlecenie czy też kierowców będących na samozatrudnieniu, świadczących usługi dla danej firmy. Właściciele przedsiębiorstw są zwolnieni z obowiązku IMI.

Zaleca się, aby kierowca busa posiadał przy sobie kopię badań, ze względu na różne podejście służb kontrolujących.

Kierowca zawodowy powinien posiadać uzupełnioną teczkę z dokumentacją pracowniczą , w tym również świadectwo kierowcy oraz komplet badań.

Badania, które wykonuje się kierowcom zawodowym to: okulistyczne, laryngologiczne, neurologiczne, psychologiczne oraz ogólne.

SIPSI to francuski system, na którym zgłaszamy kierowców, wykonujących załadunki bądź rozładunki na terenie Francji. Zgłoszenie kierowcy na SIPSI powinno zostać wykonane przed rozpoczęciem wjazdu kierowcy na Francję.

Obowiązek złożenia deklaracji SIPSI spoczywa na pracodawcy zagranicznym, który oddelegowuje pracowników do Francji w celu świadczenia usług na rzecz podmiotu zlokalizowanego w tym kraju. System SIPSI obowiązuje kierowców jedynie pojazdów do 3,5t. Kierowcy pojazdów powyżej 3,5t, którzy wykonują kabotaże bądź przewozy międzynarodowe na terenie Francji powinni zostać zgłoszeni w systemie IMI. Przewozy tranzytowe są wyłączone z obowiązku zgłaszania w systemie SIPSI. Monterzy wyjeżdżający na targi do Francji również zobowiązani są do posiadania zgłoszenia w systemie SIPSI. Istnieją podmioty, które zwolnione są z wypełniania zgłoszeń SIPSI, są to: artyści, naukowcy, sportowcy oraz stażyści, których działalność niezwiązana jest ze świadczeniem usług.

Kierowcę busa najlepiej zgłosić i w systemie IMI, i w systemie SIPSI. Pozwoli to podczas kontroli uniknąć kar.

Dokumenty, które muszą bezwzględnie znajdować się w pojeździe podczas pobytu we Francji: wygenerowane zgłoszenie z systemu SIPSI w wersji papierowej, A1 z ZUS (lub wniosek złożony do ZUS-u w celu uzyskania druku A1 potwierdzony pieczęcią ZUS) oraz tłumaczenie umowy na j. francuski.

Mandat za brak zgłoszenia w systemie SIPSI wynosi 750 euro, za brak wyznaczonego reprezentanta i kompletnej dokumentacji – 4000 euro.

Właściciel firmy jest zwolniony z obowiązku zgłoszenia na IMI. Powinien on posiadać przy sobie wypis z CEIDG bądź z KRS, poświadczający, że jest właścicielem firmy.

Kierowców na samozatrudnieniu zgłasza firma, w której kierowca wykonuje przerzuty.

Koszt licencji międzynarodowej  to na okres 5 lat koszt 4000 zł ,plus wypis 440 zł na każdy pojazd; na 10 lat 8000zł  plus wypis 880 zł na każdy pojazd.

Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego to koszt 1000 zł.

Uprawnia ona do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego przy przewozie osób oraz rzeczy w międzynarodowym transporcie drogowym. Omawiany dokument jest udzielany przedsiębiorcy, pod warunkiem, że posiada on zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.

Dotyczy wszystkich firm transportowych realizujących transport zarobkowy na terenie UE pojazdami od 2,5tony.

Warunkiem uzyskania licencji wspólnotowej jest posiadanie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego. Istnieje również opcja wnioskowania jednocześnie o oba uprawnienia. 

Dodatkowo obligatoryjna jest stała siedziba firmy, baza eksploatacyjna, dobra reputacja, zabezpieczenie finansowe oraz osoba zarządzająca w przedsiębiorstwie posiadająca CKZ.

Licencję transportową powinien posiadać każdy przedsiębiorca świadczący usługi w zakresie transportu osób lub rzeczy pojazdami o DMC powyżej 3,5t, za wyjątkiem sytuacji, w której usługodawca prowadzi transport na usługi własne lub pojazdami DMC poniżej 3.5t.

Złóż wniosek w GITD. Możesz to zrobić osobiście, za pośrednictwem poczty lub drogą internetową. We wniosku wskaż okres obowiązywania licencji – do 5 lat lub od 5 do 10 lat. Dołącz również wykaz pojazdów, potwierdzenie uiszczenia opłat oraz stosowne dokumenty i oświadczenia.

Koszt licencji spedycyjnej jest bezpośrednio uzależniony od okresu, na jaki dokument ma zostać wydany i wynosi:

  • od 2 do 15 lat – 800 zł

  • od 15 do 30 lat – 900 zł

  • od 30 do 50 lat – 1000 zł

Licencja spedycyjna jest wymagana tylko dla tych spedytorów, którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie usług spedycyjnych. Jeśli natomiast spedytor działa jako pracownik etatowy lub osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, posiadanie licencji nie jest konieczne.

Licencja spedycyjna jest potrzebna dla firmy, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy.

W celu uzyskania licencji na transport krajowy należy przedstawić następujące dokumenty:

  • wniosek o wydanie licencji na wykonywanie transportu krajowego w zakresie przewozów pasażerskich i towarowych;

  • oświadczenie o spełnieniu wymogów dobrej reputacji;

  • zaświadczenie o niekaralności z KRK dla przedsiębiorcy osobiście wykonującego przewozy w firmie i zatrudnionych przez niego kierowców oraz każdej osoby niezatrudnionej, ale osobiście wykonującej przewóz na rzecz przedsiębiorcy;

  • wykaz pojazdów samochodowych;

  • Certyfikat Kompetencji Zawodowych w drogowym transporcie osób/rzeczy;

 

Zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego udziela się na czas nieoznaczony i opłata wynosi 1000 zł plus dodatkowo wypis do każdego pojazdu w kwocie 110 zł.

Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego obowiązuje transport drogowy zarobkowy po terenie Polski. Jest obligatoryjne dla pojazdów powyżej 3,5t. Natomiast licencja wspólnotowa dotyczy przewozów zarobkowych po terenie UE.

Obszar ten powinien składać się z co najmniej jednego z poniższych elementów:

  • miejsce postojowe dla wykorzystywanych pojazdów,

  • miejsce załadunku, rozładunku lub łączenia ładunków,

  • miejsce przeznaczone do wykonywania napraw lub konserwacji pojazdów.

Jest to odpowiednio przygotowany obszar, który umożliwia prowadzenie działalności w sposób ciągły i zorganizowany. Oznacza to również, że taka baza posiadać musi odpowiednią ilość miejsc parkingowych. Powinna umożliwiać postrój 1/3 ilości floty.

Adres bazy eksploatacyjnej zgłasza się pisemnie do Urzędu, który wydaje uprawnienia do prowadzenia transportu. Jest to Urząd Miasta, Starostwo oraz GITD. Każda instytucja ma swój druk.

Wypełniony dokument należy wysłać do Urzędu, w którym wnioskujemy otrzymanie Zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego. Jest to Urząd Miasta, Starostwo oraz GITD

Zabezpieczenie finansowe do licencji transportowej  w przypadku samochodów ciężarowych to kwota  9000 tys. euro na pierwszy pojazd powyżej 3,5 tony i dodatkowe 5 tysięcy euro na każdy kolejny pojazd ciężarowy. Zabezpieczenie można przedstawić w 1 z 3 opcji : roczne sprawozdanie finansowe, gwarancja bankowa lub  ubezpieczenie w formie polisy.

Średnio koszt takiej polisy to dla  pojazdów o masie powyżej 3,5 tony to około 210 zł/pojazd, a dla busów 150 złotych. Kwoty różnią się od ilości pojazdów oraz brokera.

Egzamin w ITS( Instytut Transportu Samochodowego)to koszt 500 zł, dodatkowo ITS pobiera opłatę w wysokości 300 zł za wydanie certyfikatu, co daje łączną sumę 800 zł.

Aby uzyskać ten dokument w Polsce należy zdać egzamin państwowy organizowany przez Instytut Transportu Samochodowego. Składa się z części teoretycznej -test (64 pytania) oraz praktyka – zadania do rozwiązania (2 zadania).

Certyfikat kompetencji zawodowych jest niezbędny do otrzymania licencji krajowej, spedycyjnej czy też wspólnotowej. Certyfikat kompetencji zawodowych musi posiadać osoba zarządzająca transportem. Osobą zarządzająca może być właściciel, członek zarządu, współprowadzący działalność, a także pracownik czy też osoba zatrudniona na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Osoba zarządzająca musi posiadać certyfikat kompetencji zawodowych. Brak osoby zarządzającej dyskwalifikuje firmę do otrzymania licencji oraz zezwolenia. Natomiast utrata osoby zarządzającej powoduje cofnięcie uprawnień.

Średnia cena kursu to 1500 zł.

Egzamin nie należy do najprostszych , jednak nie jest też czymś niemożliwym, zwłaszcza po odpowiednim przygotowaniu – szkoleniu.

Odpowiedź jest prosta: nie da się. – Licencja wydawana jest indywidualnie dla danego podmiotu. Nie da się jej użyczyć komukolwiek. Nawet osobie pokrewnej, która prowadzi taką samą działalność.

Certyfikat Kompetencji Zawodowych wydawany jest dożywotnio osobie fizycznej. Nie podlega cyklicznemu odnawianiu przez organ wydający.

Na okres do 5 lat to koszt 440 zł za każdy wypis z licencji (każdy zgłoszony pojazd), powyżej 5 lat (do 10 lat): 880 zł za każdy wypis z licencji.

Nie później niż w ciągu miesiąca, a w przypadku sprawy szczególnie skomplikowanej nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania.

Kierowca jest zobowiązany do okazania: Wykonując transport drogowy tylko krajowy- wypis z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego , przy międzynarodowym wypis z licencji.

W Polce firma transportowa może otrzymać karę w wysokości nawet 12 tys. za każdą kontrolę drogową. Natomiast w krajach UE w zależności od taryfikatora.

Transport na potrzeby własne nie wymaga posiadania licencji transportowej , a jedynie zaświadczenia, że taka działalność będzie wykonywana.

Wniosek możesz złożyć na piśmie albo przez internet – na skrzynkę ePUAP  właściwego urzędu.

1.Wniosek o zaświadczenie na przewozy drogowe na potrzeby własne w krajowym transporcie drogowym osób lub rzeczy

2.Wykaz pojazdów samochodowych

3.Oświadczenie o zamiarze zatrudnienia kierowców

4.Pełnomocnictwo w sprawach administracyjnych

5.Dowód wniesienia opłaty

6.Potwierdzenie uiszczenia opłaty skarbowej za pełnomocnictwo

We wniosku podaj liczbę potrzebnych wypisów zaświadczenia na przewozy drogowe na potrzeby własne w krajowym transporcie drogowym osób lub rzeczy.

Dokument używany w transporcie drogowym, służy do ewidencji oraz monitorowania czasu pracy kierowców. Jest niezbędny dla kierowcy prowadzającego pojazd z tachografem. Kartę można wyrobić w (PWPW) Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych. Opłata wynosi 172,20 zł.

- wypełniony formularz z danymi osobowymi.

- zdjęcie osoby ubiegającej się o kartę.

- skan podpisu.

- skan prawa jazdy; tylko gdy było wystawiane w innym kraju niż Polska.

- skan lub kopia świadectwa kierowcy; jeśli zostało wystawione poza Unią Europejską.

Są dwa sposoby: wejść na stronę PWPW i złożyć wypełniony wniosek w formie elektronicznej lub pobrać wniosek i wypełniony wysłać tradycyjną pocztą. 

Firma, która korzysta z tachografów cyfrowych. O karty przedsiębiorstwa wnioskować mogą przewoźnicy drogowi lub inne podmioty wykonujące przewozy drogowe.

Jest uprawniona do kontroli karty kierowcy i karty przedsiębiorstwa, a także zainstalowanego w pojeździe tachografu cyfrowego. Może także kontrolować masę, nacisk osi i wymiary pojazdu przy użyciu przyrządu pomiarowego.

Kontrole transportu drogowego przeprowadzają Inspektorzy  Transportu Drogowego.

Od 01.01.2024 r. minimalne wynagrodzenie będzie wynosić 4242 zł  brutto, ulegnie to zmianie w lipcu na 4300zł brutto. Przy umowie na zlecenie stawka będzie wynosić 27,70 a od lipca 28,10 zł. Do wynagrodzenia doliczane są chociażby  godziny wynikające z ewidencji oraz prac sektorowych.

Jeżeli kierowca wykonuje zadania transportowe przez określony okres czasu w państwie Unii Europejskiej innym niż to, gdzie jego pracodawca ma siedzibę, i realizuje w tym państwie wymienione poniżej działania, to jest uznawany za kierowcę delegowanego. Działania te to :

  • Kabotaż
  • Handel transgraniczny
  • Przejazd bez ładunku.
  • Przewozy kombinowane.

Przepisy regulujące czas pracy kierowców zostały ustalone w ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 roku o czasie pracy kierowców (Dz.U. z 2019 r. poz. 1412 oraz z 2023 r. poz. 1523). Obejmują one kierowców zatrudnionych na umowę o pracę, kierowców prowadzących własną działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego oraz osoby wykonujące przewozy drogowe na rzecz przedsiębiorcy, chociaż nie są bezpośrednio zatrudnione przez niego.  Kierowcy prowadzący transport drogowy osób lub towarów za pomocą pojazdów przystosowanych do przewozu więcej niż dziewięciu osób łącznie z kierowcą lub pojazdów, których łączna dopuszczalna masa całkowita, wliczając przyczepę lub naczepę, przekracza 3,5 tony, także podlegają przepisom rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 roku.
Kierowcy obsługujący pojazdy wykonujące międzynarodowe przewozy drogowe mogą być również objęci postanowieniami Umowy Europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), o ile przewozy te odbywają się pomiędzy państwami Wspólnoty Europejskiej a krajem trzecim, który nie jest Szwajcarią ani państwem będącym stroną porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub jeśli trasa przewozu prowadzi przez takie państwo.

W przewozach drogowych czas pracy kierowcy jest regulowany przepisami prawa w celu zapewnienia bezpieczeństwa na drogach. Zgodnie z europejskimi przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców (Rozporządzenie (WE) nr 561/2006), kierowca może pracować maksymalnie 9 godzin dziennie. Jednakże, istnieje możliwość wydłużenia tego czasu do 10 godzin dziennie, ale nie więcej niż dwa razy w ciągu tygodnia roboczego.

Warto zaznaczyć, że istnieją również ograniczenia dotyczące tygodniowego czasu pracy, który nie może przekroczyć 56 godzin, ani 90 godzin w dwóch kolejnych tygodniach.

Odpowiedzialność za kontrolę przestrzegania czasu pracy kierowców oraz prowadzenie jego ewidencji spoczywa głównie na pracodawcy. Pracodawca jest zobowiązany do monitorowania i utrzymywania dokładnych rejestrów czasu pracy kierowców, co obejmuje zarówno czas prowadzenia pojazdu, jak i pozostałe czynności związane z pracą.

W praktyce oznacza to, że pracodawca musi:

-Zapewnić, że kierowcy przestrzegają limitów czasu pracy określonych przepisami.
-Prowadzić ewidencję czasu pracy, w tym czasu prowadzenia pojazdu, przerw, czasu odpoczynku oraz innych aktywności   związanych z pracą.
-Udostępniać odpowiednie dokumenty kontrolne w przypadku kontroli organów odpowiedzialnych za egzekwowanie przepisów.
Naruszenie przepisów dotyczących czasu pracy kierowców może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi dla pracodawcy, w tym nałożeniem kar finansowych i utratą licencji na przewóz.

Tak, kierowca musi posiadać szkolenie z bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP), co jest wymogiem prawnym w celu zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy i podczas wykonywania obowiązków transportowych. Szkolenie to obejmuje zagadnienia związane z przepisami bezpieczeństwa, ergonomią pracy oraz postępowaniem w sytuacjach awaryjnych.

Koszt szkolenia BHP dla kierowcy może być zróżnicowany w zależności od regionu, oferowanego programu szkoleniowego oraz wybranej firmy szkoleniowej.

W zależności od posiadanego przez kierowcę stażu pracy w każdym roku kalendarzowym ma on prawo do 20 lub 26 dni urlopu wypoczynkowego.

Przedsiębiorcy, którzy zamierzają osiągać zyski z przewozu osób lub towarów, muszą uzyskać odpowiednią licencję, czy to na transport krajowy, czy międzynarodowy.

Jeśli planujesz prowadzić transport wyłącznie w Polsce przy użyciu pojazdów o masie powyżej 3,5 tony, to konieczne jest uzyskanie krajowej licencji transportowej, którą można zdobyć w Starostwie Powiatowym lub Urzędzie Miasta. Zezwolenie na międzynarodowy, płatny przewóz towarów, czyli licencja wspólnotowa, jest udzielana przez Główny Inspektorat Transportu Drogowego (GITD).

Świadectwo kierowcy jest przyznawane przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego poprzez decyzję administracyjną.

Świadectwo kierowcy to oficjalny dokument potwierdzający, że kierowca zatrudniony jest zgodnie z obowiązującymi przepisami, umożliwiając mu wykonywanie przewozów drogowych na obszarze państw Unii Europejskiej.

Świadectwo kierowcy jest udzielane na określony czas przez państwo członkowskie, jednak nie przekracza to pięciu lat. Procedura wydania tego dokumentu odbywa się poprzez decyzję administracyjną Głównego Inspektora Transportu Drogowego

Aby wypisać urlopówkę dla kierowcy:

  • W nagłówku podaj dane osobowe kierowcy oraz daty planowanego urlopu.

  • Określ ilość dni, rodzaj urlopu (płatny, niepłatny) i ewentualne szczególne okoliczności (jeśli dotyczy).

  • Podpisz dokument i przekaz go do akceptacji przełożonego lub działu HR.

Pamiętaj, by złożyć urlopówkę z wyprzedzeniem i dostosować ją do wewnętrznych procedur firmy.

GITD oznacza Główny Inspektorat Transportu Drogowego, jest to polska instytucja zajmująca się kontrolą i nadzorem nad przestrzeganiem przepisów dotyczących transportu drogowego. Jest to organ podległy Ministerstwu Infrastruktury, odpowiedzialny za monitorowanie działań związanych z bezpieczeństwem na drogach, przewozem osób i towarów, a także egzekwowaniem przepisów dotyczących pojazdów i kierowców.

Nie, Główny Inspektorat Transportu Drogowego (GITD) nie ma uprawnień do wystawiania mandatów. Upoważnienie do wystawiania mandatów drogowych przysługuje organom ścigania, takim jak policja czy inspekcja transportu drogowego. W praktyce, GITD może jednak stwierdzić naruszenia przepisów i przekazać informacje o nich odpowiednim organom, które mają prawo nakładać kary, w tym mandaty.

Fotoradar rejestruje wykroczenie poprzez wykonanie zdjęcia, jednak nie ma ustalonego konkretnego okresu, w jakim otrzymasz wezwanie do wskazania osoby prowadzącej pojazd. Zgodnie z przepisami, mandat musi być wystawiony w ciągu 180 dni od momentu, gdy sprawa została przekazana do policji, nie uwzględniając dnia zarejestrowania wykroczenia przez urządzenie.

Świadectwo kierowcy, czyli kwalifikacja zawodowa, jest wymagane dla zawodowych kierowców ciężarówek (kategorii C i C+E) oraz autobusów (kategorii D i D+E) obsługujących transport drogowy. Konieczne także przy przewozach międzynarodowych, działalności gospodarczej związanej z transportem, oraz obsłudze przewozów publicznych. To potwierdzenie zdobycia niezbędnych kwalifikacji do wykonywania zawodu kierowcy zawodowego. Nieposiadanie takiego świadectwa kierowcy może skutkować dużymi karami pieniężnymi oraz prawnymi.

W Polsce czas oczekiwania na świadectwo kierowcy może być różny w zależności od lokalnych warunków, obciążenia administracyjnego oraz procedur danego ośrodka szkoleniowego. Ogólnie rzecz biorąc, proces ten może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy.

Po ukończeniu kursu kwalifikacyjnego kierowcy są zobowiązani złożyć wniosek o wydanie świadectwa kierowcy w odpowiednim ośrodku certyfikującym. Następnie ośrodek przetwarza wniosek, weryfikuje spełnienie warunków kwalifikacyjnych, a po pozytywnej weryfikacji wystawia świadectwo.

Skrót "CMR" odnosi się do międzynarodowego listu przewozowego drogowego, dokumentu używanego w transporcie międzynarodowym do regulowania przewozu towarów drogą samochodową

Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu nie określa zakresu obowiązków i nie wskazuje jednoznacznie kto powinien wypełnić taki list. Jednak zwykle wypełnia go spedytor lub przewoźnik, który realizuje usługę transportu towaru do miejsca docelowego.

Konwencję stosuje się, gdy dochodzi do płatnego przewozu międzynarodowego towarów drogą, wykorzystując do tego celu pojazdy takie jak samochody, ciągniki siodłowe, przyczepy czy naczepy.

 Elektroniczny list przewozowy eCMR stanowi innowacyjną formę dokumentacji w międzynarodowym transporcie, która planuje zastąpić tradycyjne, papierowe listy przewozowe po roku 2025.

Ceny świadectwa kwalifikacji kierowcy borykają się w następujących okolicach cenowych:

  • Szkolenie okresowe kierowców 900 zł 

  • Kwalifikacja wstępna uzupełniająca przyspieszona na przewóz rzeczy lub osób 1500 zł

  • Kwalifikacja wstępna przyspieszona na przewóz rzeczy lub osób 3600 zł

  • Kwalifikacja wstępna uzupełniająca na przewóz osób lub rzeczy 2800 zł

  • Kwalifikacja wstępna na przewóz rzeczy lub osób 5700 zł 

 

Koszt uzyskania świadectwa kwalifikacji kierowcy może różnić się w zależności od kraju, regionu oraz od konkretnej szkoły jazdy lub ośrodka szkoleniowego. Ponadto, cena może zależeć od rodzaju kursu, jego zakresu oraz ewentualnych dodatkowych szkoleń.

Czas pracy kierowcy jest liczony zgodnie z przepisami Ustawy o czasie pracy kierowców oraz rozporządzenia WE nr 561/2006. Obejmuje on nie tylko prowadzenie pojazdu, ale też inne czynności, takie jak załadunek, rozładunek, inną pracę czy dyspozycję. Dobowy czas prowadzenia nie może przekroczyć 9 godzin (maksymalnie 10 godzin dwa razy w tygodniu), tygodniowy – 56 godzin, zaś dwutygodniowy – 90 godzin. Kierowca musi robić regularne przerwy i odpoczynki, np. 45 minut po 4,5 godzinach jazdy.

Kierowcy zawodowi są rozliczani na podstawie ewidencji czasu pracy, która obejmuje jazdę, inne czynności, przerwy i odpoczynki. Wykorzystuje się do tego dane z tachografów oraz zapisy z kart kierowców. Ich wynagrodzenie składa się z pensji zasadniczej oraz dodatków, np. za nadgodziny, pracę w porze nocnej, dyżury, a także z płacy za pracę w wyniku oddelegowania poza granice kraju, jeżeli wykonuje transport międzynarodowy. Pracodawca musi uwzględniać normy czasu pracy i odpoczynku, by rozliczenie było zgodne z przepisami.

Czas pracy kierowcy jest liczony zgodnie z przepisami Ustawy o czasie pracy kierowców oraz rozporządzenia WE nr 561/2006. Obejmuje on nie tylko prowadzenie pojazdu, ale też inne czynności, takie jak załadunek, rozładunek, inną pracę czy dyspozycję. Dobowy czas prowadzenia nie może przekroczyć 9 godzin (maksymalnie 10 godzin dwa razy w tygodniu), tygodniowy – 56 godzin, zaś dwutygodniowy – 90 godzin. Kierowca musi robić regularne przerwy i odpoczynki, np. 45 minut po 4,5 godzinach jazdy.

Kierowcy zawodowi są rozliczani na podstawie ewidencji czasu pracy, która obejmuje jazdę, inne czynności, przerwy i odpoczynki. Wykorzystuje się do tego dane z tachografów oraz zapisy z kart kierowców. Ich wynagrodzenie składa się z pensji zasadniczej oraz dodatków, np. za nadgodziny, pracę w porze nocnej, dyżury, a także z płacy za pracę w wyniku oddelegowania poza granice kraju, jeżeli wykonuje transport międzynarodowy. Pracodawca musi uwzględniać normy czasu pracy i odpoczynku, by rozliczenie było zgodne z przepisami.

Ewidencję czasu pracy kierowcy należy prowadzić na podstawie danych z tachografów, wykresówek lub wydruków z karty kierowcy. Powinna obejmować m.in. czas jazdy, inne czynności, przerwy, dyżury oraz odpoczynki. 

Ewidencja powinna obejmować m.in. czas jazdy, inne czynności, przerwy, dyżury oraz odpoczynki. Dokumentację należy przechowywać przez co najmniej 10 lat i udostępniać na żądanie kontroli. Ewidencję można prowadzić w formie papierowej lub elektronicznej

Ewidencji czasu pracy kierowcy nie trzeba prowadzić, gdy kierowca wykonuje przewozy niepodlegające przepisom o czasie pracy, np. okazjonalny przewóz osób pojazdem do 9 osób łącznie. 

Czas pracy kierowców rejestruje się za pomocą tachografów cyfrowych (rzadziej
analogowych) i kart kierowców. 
Kiedy
karta kierowcy ulegnie uszkodzeniu czy zagubieniu, brakujące okres można
uzupełnić wydrukami z tachografu.

Czas pracy kierowcy rejestruje się automatycznie za pomocą tachografu cyfrowego lub analogowego, kiedy kierowca prowadzi pojazd lub też rejestruje inną czynność, kiedy kierowca nie prowadzi pojazdu (możliwość wyboru: inna praca, gotowość, pauza). Dane z tachografu można uzupełniać ręcznie, np. na wykresówkach lub wydrukach, jeśli wystąpiły błędy lub awarie. Zapisy mogą być prowadzone w formie elektronicznej (np. w systemach ewidencji) lub papierowej. Ważne jest, by zapisy były czytelne, kompletne i zgodne z przepisami.

Czas pracy kierowców można kontrolować do 56 dni wstecz podczas kontroli drogowej. Natomiast w ramach kontroli przedsiębiorstwa, organy takie jak ITD lub PIP mogą sprawdzać dokumentację nawet do 12 miesięcy wstecz. Pracodawca ma obowiązek przechowywać ewidencję czasu pracy przez co najmniej 10 lat. 

Za brak ewidencji czasu pracy kierowcy grozi kara grzywny w wysokości od 1 000 zł do 30 000 zł dla pracodawcy. 

Aby opisać na wydruku z tachografu przekroczony czas pracy kierowcy i zminimalizować ryzyko kary, warto dokładnie wskazać okoliczności przekroczenia, np. wyjątkowe sytuacje (awaria, warunki pogodowe, zagrożenie bezpieczeństwa). Należy powołać się na artykuł 12 rozporządzenia 561 i dołączyć wyjaśnienie potwierdzające, że przekroczenie było niezamierzone i wynikało z konieczności zapewnienia bezpieczeństwa. 

Ewidencję czasu pracy kierowcy kontrolują przede wszystkim Inspekcja Transportu Drogowego (ITD) oraz Państwowa Inspekcja Pracy (PIP). Mogą to robić także inne organy, np. policja podczas kontroli drogowej czy służby celne. 

Wniosek o wydanie karty kierowcy można złożyć w formie papierowej lub elektronicznej w Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych (PWPW). W formie papierowej wniosek wysyła się pocztą na adres PWPW, a w formie elektronicznej przez platformę info-car.pl. 

W 2025 roku koszt wyrobienia karty kierowcy w Polsce wynosi 172,20 zł brutto. Opłatę należy uiścić przelewem na konto Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych. 

Wniosek o wydanie karty kierowcy można złożyć w formie papierowej lub elektronicznej w Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych (PWPW). W formie papierowej wniosek wysyła się pocztą na adres PWPW, a w formie elektronicznej przez platformę info-car.pl. Wymagane są dokumenty tożsamości, aktualne zdjęcie oraz zaświadczenie lekarskie i psychologiczne potwierdzające zdolność do prowadzenia pojazdów

Tak, ciężarówkę można odpalić bez karty kierowcy, ponieważ karta nie jest potrzebna do uruchomienia pojazdu. Jednak brak zalogowanej karty podczas prowadzenia pojazdu może skutkować problemami podczas kontroli 

Czas pracy kierowcy to okres, w którym kierowca wykonuje czynności związane z prowadzeniem pojazdu oraz inne obowiązki służbowe, np. załadunek, rozładunek czy czynności administracyjne. Obejmuje również stan gotowości i przerwy śniadaniowe, gdyż są one wliczane do pracy. 

Obowiązujące normy czasu pracy kierowców zawodowych to: maksymalny dzienny czas jazdy: 9 godzin (można wydłużyć do 10 godzin maksymalnie 2 razy w tygodniu), tygodniowy czas jazdy: maksymalnie 56 godzin, dwutygodniowy czas jazdy: nie więcej niż 90 godzin.

Tachograf to urządzenie montowane w pojazdach ciężarowych i autobusach, służące do rejestrowania aktywności kierowcy. Jego główne funkcje to: zapis czasu jazdy, przerw, odpoczynków oraz innych czynności 

Obecnie nie montuje się już tachografów analogowych. Zgodnie z unijnymi przepisami w transporcie międzynarodowym można wykorzystywać już jedynie tachograf cyfrowy. Tachograf analogowy dopuszczony jest jedynie w przypadku przewozów krajowych w Polsce.

Czas pracy kierowcy obejmuje wszystkie czynności wykonywane w ramach obowiązków służbowych, w tym jazdę, załadunek, rozładunek, kontrole, formalności i stan gotowości. Czas jazdy to tylko część czasu pracy, która dotyczy wyłącznie prowadzenia pojazdu. 

Maksymalny dzienny czas prowadzenia pojazdu wynosi 9 godzin. Może być jednak wydłużony do 10 godzin, ale nie więcej niż dwa razy w tygodniu. 

Po maksymalnie 4,5 godziny ciągłej jazdy kierowca musi zrobić przerwę trwającą co najmniej 45 minut. Przerwę tę można podzielić na dwie części: pierwsza co najmniej 15 minut, druga co najmniej 30 minut, zachowując tę kolejność. 

Tygodniowy czas jazdy kierowcy nie może przekroczyć 56 godzin. Dodatkowo, w ciągu dwóch kolejnych tygodni łączny czas jazdy nie może przekroczyć 90 godzin. 

Odpoczynek dzienny regularny to minimum 11 nieprzerwanych godzin odpoczynku w każdym 24-godzinnym okresie po upływie poprzedniego odpoczynku. Odpoczynek dzienny skrócony może wynosić co najmniej 9 godzin i można go stosować maksymalnie 3 razy między dwoma tygodniowymi odpoczynkami.

Odpoczynek tygodniowy regularny to minimum 45 godzin nieprzerwanego odpoczynku i powinien być wykorzystany co najmniej raz na dwa tygodnie.
Odpoczynek skrócony może wynosić minimum 24 godziny, ale musi być zrekompensowany równoważnym czasem odpoczynku przed końcem trzeciego tygodnia po skróceniu. 

Czas odpoczynku tygodniowego liczy się od momentu zakończenia pracy do momentu jej wznowienia, bez żadnych przerw w międzyczasie. Dla odpoczynku regularnego musi to być minimum 45 godzin nieprzerwanego odpoczynku, a dla skróconego – minimum 24 godziny.

Do rozliczenia czasu pracy kierowców potrzebne są następujące dokumenty: pliki z karty kierowcy i tachografu (np. w formacie .DDD), wykresówki – w przypadku tachografów analogowych. rozkład czasu pracy i grafiki – jeśli są ustalane z góry, dokumenty dotyczące odbytych urlopów, szkoleń i zwolnień lekarskich – by prawidłowo uwzględnić nieobecności, oraz zestawienie załadunków, rozładunków i przekroczenia granic – by poprawnie obliczyć płace zagraniczne

Czas
pracy kierowców należy rozliczać co najmniej raz w miesiącu, zgodnie z
przepisami kodeksu pracy i ustawy o czasie pracy kierowców. Pracodawca ma
obowiązek prowadzić ewidencję i udostępniać ją kierowcy na jego żądanie. 
W przypadku firm z 3-miesięcznym okresem rozliczeniowym, wystarczy przygotować ewidencję czasu pracy raz na 3 miesiące. Trzeba jednak przy tym pamiętać, że pomimo kwartalnego okresu rozliczeniowego należne z tytułu płacy zagranicznej i tak trzeba liczyć na bieżąco, co miesiąc.

Za błędne rozliczenie czasu pracy kierowców firmie grożą kary finansowe, które mogą sięgać nawet 30 000 zł w przypadku poważnych naruszeń. Możliwe są także kontrole i sankcje ze strony Inspekcji Transportu Drogowego (ITD) oraz Państwowej Inspekcji Pracy (PIP). 

Pracodawca ma obowiązek: prowadzić ewidencję czasu pracy każdego kierowcy, obejmującą jazdę, przerwy, dyżury, odpoczynki, urlopy i nieobecności; zapewnić prawidłowe rozliczenie wynagrodzenia, w tym za godziny nadliczbowe, dyżury i pracę w porze nocnej; kontrolować przestrzeganie norm czasu pracy i odpoczynku, by zapobiegać naruszeniom przepisów.

Nie, kierowca nie ma obowiązku prowadzenia osobnej ewidencji swojego czasu pracy – to zadanie należy do pracodawcy. Kierowca powinien jednak dbać o prawidłowe używanie tachografu i w razie potrzeby opisywać wyjątki (np. wydruk z przekroczeniem czasu jazdy).

Dane z tachografów cyfrowych należy przechowywać przez co najmniej 12 miesięcy. W przypadku ewidencji czasu pracy kierowców, przepisy wymagają przechowywania tych danych aż do 10 lat, ponieważ mogą być potrzebne przy kontroli Państwowej Inspekcji Pracy lub innych organów. 

Za manipulację tachografem grożą poważne konsekwencje, zarówno finansowe, jak i karne. Przewoźnik może zostać ukarany grzywną do 12 000 zł, a kierowca do 2 000 zł, zgodnie z taryfikatorem ITD. Dodatkowo możliwe jest cofnięcie licencji transportowej lub zakaz wykonywania zawodu. 

Kontrola
ITD dotycząca czasu pracy kierowców obejmuje analizę danych z tachografów, wykresówek, kart kierowców oraz ewidencji czasu pracy. Inspektorzy sprawdzają przestrzeganie norm.  
Kontrola może odbywać się na drodze, w siedzibie firmy lub zdalnie, po wezwaniu do dostarczenia dokumentów.

Nieprawidłowe wprowadzanie danych manualnych (np. kraj rozpoczęcia lub zakończenia pracy), niewłaściwe użycie trybów pracy (jazda, odpoczynek, inna praca), oraz niewkładanie karty kierowcy lub jazda bez niej. 

Gdy tachograf ulegnie awarii, kierowca musi niezwłocznie odnotować dane o czasie pracy, jazdy, odpoczynku i innych czynnościach ręcznie – na wykresówce lub wydruku z tachografu. Awaria powinna zostać zgłoszona pracodawcy, a naprawa musi nastąpić w ciągu 7 dni 

Dieta dla kierowców wykonujących przewozy międzynarodowe jest rozliczana jako wirtualna kwota 60 euro dziennie, służąca do obniżenia podstawy wymiaru składek ZUS. Dodatkowo można zastosować zwolnienie z podatku dochodowego w wysokości 20 euro dziennie. 

Do czasu pracy kierowcy podczas podróży służbowej zalicza się czas prowadzenia pojazdu, załadunku i rozładunku, czynności spedycyjnych, obsługi pojazdu oraz niezbędnych formalności administracyjnych

Kierowcy
wykonujący międzynarodowe przewozy drogowe, od 2 lutego 2022 roku, nie są
uznawani za będących w podróży służbowej w rozumieniu kodeksu pracy, co
oznacza, że nie przysługuje im ryczałt za nocleg ani dieta. 
W przypadku krajowych podróży służbowych kierowcom przysługuje ryczałt za nocleg w wysokości 150% diety krajowej, czyli 67,50 zł

Tak, istnieją wyjątki od norm czasu pracy kierowców, np. w sytuacjach nadzwyczajnych jak np. wypadki – kierowca może wydłużyć czas jazdy, by dotrzeć do bezpiecznego miejsca, jednak należy opisać całe zdarzenie na wydruku z tachografu wraz z wyjaśnieniem. 

Od 22 maja 2024 r. wprowadzono nowe przepisy dotyczące czasu pracy kierowców autobusów wykonujących okazjonalne przewozy osób. Zmiany te obejmują możliwość podziału obowiązkowej 45-minutowej przerwy po 4,5 godzinach jazdy na dwie części, z których każda musi trwać co najmniej 15 minut . Dodatkowo, doba pracy kierowcy może zostać wydłużona z 24 do 25 godzin, pod warunkiem że pojedyncza usługa przewozu trwa co najmniej sześć kolejnych okresów 24-godzinnych, a dzienny czas prowadzenia pojazdu nie przekracza 7 godzin. 

Nie, kierowca zatrudniony na część etatu podlega takim samym zasadom rozliczania czasu pracy jak kierowca pełnoetatowy. 

Najczęstsze naruszenia to przekraczanie dziennego lub tygodniowego limitu czasu jazdy, brak wymaganych przerw i odpoczynków oraz manipulacje przy tachografie. 

Aby uniknąć sankcji podczas kontroli ITD, należy rzetelnie ewidencjonować czas pracy kierowców, zgodnie z przepisami. Kierowcy powinni regularnie odbywać wymagane przerwy i odpoczynki oraz unikać przekroczeń czasu jazdy.

W przypadku otrzymania mandatu za naruszenie czasu pracy, należy najpierw dokładnie sprawdzić jego podstawę prawną i stan faktyczny. Jeśli mandat jest bezzasadny, można odmówić jego przyjęcia – wtedy sprawa trafi do sądu. 

Czas pracy kierowcy to okres, w którym wykonuje on czynności związane z prowadzeniem pojazdu lub innymi obowiązkami służbowymi. Dyżur to czas, w którym kierowca pozostaje do dyspozycji pracodawcy, ale nie wykonuje aktywnej pracy.

Okres rozliczeniowy to przedział czasu, w którym analizuje się zgodność czasu pracy kierowcy z obowiązującymi normami. Może trwać maksymalnie 4 miesiące i służy do oceny średniego tygodniowego czasu pracy. Umożliwia elastyczne planowanie pracy.

Za prawidłowe rozliczanie czasu pracy kierowców odpowiada przede wszystkim pracodawca. Kierowca jednak również ma obowiązek przestrzegania przepisów dotyczących czasu pracy i prawidłowego używania tachografu. 

Obowiązek używania tachografów dotyczy obecnie pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) powyżej 3,5 tony przeznaczonych do przewozu towarów oraz autobusów przewożących więcej niż 9 osób.  Od 1 lipca 2026 roku obowiązek ten zostanie rozszerzony na pojazdy o DMC powyżej 2,5 tony wykorzystywane w transporcie międzynarodowym.

Karta kierowcy to spersonalizowana karta z chipem, wydawana przez Polską Wytwórnię Papierów Wartościowych, służąca do rejestrowania aktywności kierowcy w tachografie cyfrowym. 

Na karcie kierowcy zapisywane są dane o czasie prowadzenia pojazdu, przerwach, odpoczynkach, czasie dyspozycji oraz innej pracy. Rejestruje ona także prędkość i przebytą drogę pojazdu, którym się porusza, dokładne współrzędne miejsca rozpoczęcia i zakończenia dnia pracy, a także umożliwia wprowadzenie tak zwanego wpisu manualnego. 

„Czas gotowości” to okres, w którym kierowca pozostaje do dyspozycji pracodawcy, ale nie wykonuje aktywnej pracy

Karta kierowcy jest ważna przez 5 lat, jednak nie dłużej niż okres ważności prawa jazdy posiadanego przez kierowcę . Aby ją odnowić, należy złożyć wniosek do Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych (PWPW)

Aby uzyskać kartę kierowcy, należy złożyć wniosek do PWPW – najlepiej przez portal info-car.pl. Do wniosku dołącza się zdjęcie, kopię prawa jazdy i potwierdzenie opłaty.

„Odpoczynek dzielony” to dobowy odpoczynek kierowcy podzielony na dwie części: pierwsza musi trwać co najmniej 3 godziny, a druga co najmniej 9 godzin. Łącznie muszą dawać minimum 12 godzin wypoczynku w ciągu doby. 

„Miejsce zamieszkania” kierowcy to adres, pod którym faktycznie mieszka i gdzie zwykle rozpoczyna oraz kończy swoje okresy odpoczynku. Nie musi być równoznaczny z adresem zameldowania.

„Dzienny okres rozliczeniowy” to 24-godzinny przedział czasu liczony od momentu rozpoczęcia pracy przez kierowcę.

W przypadku utraty, uszkodzenia lub kradzieży karty kierowcy, kierowca musi niezwłocznie zgłosić ten fakt do PWPW i złożyć wniosek o wydanie duplikatu. 

Nie, kierowca nie może posiadać więcej niż jednej ważnej karty kierowcy.

W przypadku osób niezatrudnionych przez przedsiębiorcę, lecz osobiście wykonujących na jego rzecz przewozy drogowe obowiązek prowadzenia ewidencji czasu pracy leży po stronie przedsiębiorcy. Kierowca musi rejestrować czynności za pomocą tachografu.  

„Przerwa techniczna” to czas, w którym kierowca nie prowadzi pojazdu ani nie wykonuje innych obowiązków służbowych. Może dotyczyć np. krótkiego postoju związanego z obsługą pojazdu, jak tankowanie czy sprawdzenie stanu technicznego.

Do czasu pracy kierowcy zaliczamy m.in. prowadzenie pojazdu, załadunek i rozładunek, nadzór nad towarem, wypełnianie dokumentów oraz inne obowiązki służbowe. Do czasu odpoczynku zaliczamy okresy, w których kierowca nie wykonuje żadnej pracy i może swobodnie dysponować swoim czasem

„Czas prowadzenia pojazdu” to okres, w którym kierowca faktycznie znajduje się za kierownicą i kieruje pojazdem silnikowym – niezależnie od tego, czy odbywa się to w ruchu drogowym, na parkingu czy placu manewrowym.

„Załoga kilkuosobowa” oznacza sytuację, gdy w pojeździe znajduje się co najmniej dwóch kierowców, którzy zmieniają się w prowadzeniu w ramach jednego przewozu.

Starsze
tachografy cyfrowe także rejestrują dane związane z czynnościami kierowcy, ale
wymagają za to ręcznego wprowadzania niektórych informacji, np. wskazania kraju rozpoczęcia i zakończenia okresu pracy. Tachograf inteligentny (tzw. drugiej generacji) automatycznie rejestruje lokalizację pojazdu przez GNSS przy rozpoczęciu i zakończeniu pracy, a także co 3 godziny skumulowanego czasu jazdy. Dowiedz się więcej i wejdź na bloga: Nowy tachograf – nowy obowiązek. 


„Tydzień pracy” kierowcy jest definiowany jako okres od godziny 00:00 w poniedziałek do godziny 24:00 w niedzielę. W tym czasie maksymalny dopuszczalny czas prowadzenia pojazdu to 56 godzin. 

„Czas prowadzenia przerywany” to okres jazdy podzielony przerwami, ale wciąż mieszczący się w dopuszczalnym limicie 4,5 godziny bez obowiązkowego odpoczynku. 

Tak, postoje w korkach liczą się do czasu pracy kierowcy, ponieważ kierowca wciąż aktywnie uczestniczy w prowadzeniu pojazdu i pozostaje w gotowości do jazdy. 

Czas oczekiwania na załadunek lub rozładunek może być rozliczany jako: czas pracy, jeśli kierowca aktywnie nadzoruje te czynności; czas dyżuru, jeśli czeka, ale nie wykonuje żadnych zadań i jest gotów do działania; lub czas odpoczynku, jeśli może swobodnie dysponować swoim czasem 

Zgodnie z kodeksem pracy, poprzez „pracę w porze nocnej” rozumiemy wykonywanie pracy w okresie między godzinami 21:00 a 7:00. Pora nocna musi obejmować 8 godzin. 

Odpoczynek tygodniowy regularny to nieprzerwany odpoczynek kierowcy trwający co najmniej 45 godzin. 

Odpoczynek tygodniowy skrócony to odpoczynek trwający mniej niż 45 godzin, ale nie krócej niż 24 godziny, przysługujący kierowcy w każdym tygodniu pracy, gdy nie jest możliwe wykorzystanie pełnego odpoczynku. 

„Dane surowe” z tachografu to oryginalne, nieprzetworzone informacje zarejestrowane przez urządzenie, takie jak czasy jazdy, przerwy, odpoczynki, prędkość, zmiany pojazdów i lokalizacje. Są one zapisywane na karcie kierowcy oraz w pamięci tachografu i stanowią podstawę do ewidencji czasu pracy.

Doba pracownicza kierowcy rozpoczyna się w momencie rozpoczęcia pracy i trwa nieprzerwanie przez 24 godziny. Należy przy tym pamiętać o obowiązującym pracownika rozkładzie czasu pracy. 

„Przewozy
na potrzeby własne” to transport rzeczy lub osób wykonywany przez firmę nie
jako usługa transportowa, lecz w związku z jej własną działalnością.  
Musi być wykonywany pojazdem należącym do przedsiębiorstwa i przez jego pracowników.

Tak, korzystanie z promów i pociągów może wpływać na rozliczenie odpoczynku kierowców. Jeśli kierowca jest w trakcie trwania odpoczynku na promie lub w pociągu, może on zostać przerwany dwukrotnie na wjazd oraz zjazd z promu lub pojazdu, pod warunkiem że łączny czas tych dwóch aktywności nie przekroczy godziny. 

Kierowcy mają obowiązek dokumentować przerwy w pracy za pomocą tachografu – urządzenie to automatycznie rejestruje przerwy, jeśli kierowca ustawi odpowiedni tryb („przerwa” lub „odpoczynek”). 

„Przewóz kabotażowy” to transport towarów wykonywany przez przewoźnika z jednego kraju UE na terytorium innego kraju członkowskiego, ale wyłącznie wewnątrz tego drugiego kraju (czyli bez przekraczania granic). 

Nie, jazda prywatna nie liczy się do czasu pracy kierowcy, o ile spełnia warunki określone w przepisach – przede wszystkim musi odbywać się poza godzinami pracy i nie być związana z obowiązkami służbowymi. 

Z obowiązku stosowania tachografów zwolnione są m.in.: pojazdy o DMC do 3,5 t używane do przewozu rzeczy na potrzeby własne, pojazdy poruszające się nie szybciej niż 40 km/h (np. niektóre maszyny rolnicze), pojazdy używane przez służby publiczne (wojsko, policja, straż pożarna), czy pojazdy wykonujące przewozy regularne osób na trasach do 50 km.
Wyłączenia te wynikają z rozporządzenia (WE) 165/2006 i muszą być odpowiednio udokumentowane.

„Jazda w załodze” oznacza, że w pojeździe znajduje się co najmniej dwóch kierowców, którzy zmieniają się w prowadzeniu w ramach jednego przewozu. Drugi kierowca musi dołączyć najpóźniej po pierwszej godzinie jazdy. 

W pamięci tachografu cyfrowego przechowywane są m.in.: dane o czasie jazdy i  innych czynnościach kierowcy; prędkość pojazdu; zdarzenia i usterki (np. wskazujące na manipulacje); dane identyfikujące pojazd i kierowców (karty kierowcy); oraz miejsca rozpoczęcia i zakończenia pracy. 

Dane z kart kierowców i z pamięci tachografów, zaświadczenia o nieprowadzeniu pojazdu oraz wydruki – należy przechowywać przez co najmniej 365 dni na wypadek ewentualnej kontroli ze strony ITD. Jeżeli natomiast chodzi o ewidencję czasu pracy – w tym przypadku dokumentację przechowujemy przez okres 10 lat. 

Tak, tachograf cyfrowy automatycznie przełącza status na „jazda” w momencie, gdy pojazd zaczyna się poruszać. Jednak inne statusy, takie jak „inna praca”, „odpoczynek” czy „gotowość”, kierowca musi ustawiać ręcznie. 

Koszt usługi rozliczania czasu pracy kierowców zależy od rodzaju prowadzonego transportu oraz od ilości kierowców. Jeżeli chcesz poznać wycenę to skontaktuj się z nami. 690-902-502

Ewidencję czasu pracy kierowców należy przygotowywać co miesiąc. Za prowadzenie ewidencji odpowiada przewoźnik, który zatrudnia kierowców.

Tachografy
inteligentne  SMART 1 oraz SMART2  to tachografy cyfrowe.
Funkcjonalność zależy od modelu urządzenia. Dowiedz się więcej i kliknij.

Aktualności

Zapisz się do NEWSLETTERA